نشستی از سلسله نشستهای شرح زیارت جامعه کبیره برگزار شد

نشستی از سلسله نشستهای شرح زیارت جامعه کبیره با حضور جمعی از پرسنل جهاددانشگاهی کرمان، در دفتر مرکزی این نهاد برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان کرمان، حجه الاسلام و المسلمین حسن عامری ضمن گرامیداشت یاد خاطره شهدای غزه، گفت: ان شاءالله خداوند نعمت امنیت را به برکت خون شهدا برای ما نگه دارد و ما را شکر گذار این نعمت بزرگ قرار دهد.

وی در ادامه با قرائت این جمله زیارت جامعه کبیره وَقادَةَ الْأُمَمِ، وَأَوْلِیاءَ النِّعَمِ، گفت: در معنی این جمله آمده است: سلام بر شما که پیشوایان امتها و صاحبان نعمت ها هستید. نعمت به چیزی گفته می شود که آدمی را در رسیدن به هدف و سعادت مطلوبش کمک کند و در مسیر زندگی موجب آسایش و آرامش گردد و موانع و مشکلات را از پیش رویش بردارد. پول و ثروت رفاه می آورد اما آرامش نمی آورد و تنها یاد خداست که باعث آرامش دلها می شود.

حجه الاسلام و المسلمین عامری با بیان این مطلب که”همه ی ما در معرض امتحان هستیم” گفت: در قرآن آمده است؛ آیا این انسان گمان می کند مورد آزمایش و امتحان قرار نمی گیرد و همچنین امام حسین (ع) فرموده اند؛ “زمانی که امتحان الهی فرا برسد دینداران کم و قلیل هستند” به آن معنی است که آنها به مرحله رشد و کمال نرسیده اند.

وی  افزود: وقتی مجموعه موجودات عالم را در نظر بگیریم می بینیم که هر موجودی در حد خود در پیشرفت نظام عمومی عالم کمک می کند و اثر می بخشد و از این جهت تمام موجودات نعمت به حساب می آیند.

وی افزود: همه ی نعمت ها برای رسیدن انسان به هدف نهایی و دست یافتن به سعادت، قرب به خدا و مسکن گرفتن در جوار رحمت پروردگار است. تمام وسایلی که در اختیار انسان قرار دارد از اعضا و جوارح بدن، قوای ظاهری و باطنی، آب، غذا، آفتاب، هوا، علم، قدرت، ثروت، فرزند و زن از نظر قرآن تا زمانی نعمت است و موجب آسایش و آرامش انسان می شود که آدمی را در رسیدن به هدف که تقرب الهی است کمک کند و انسان هم آنها را در همین راه مصرف کند و از آنها طوری بهره برد که قرب به خدا و نیل به رضای خدا نصیبش شود.

حجه الاسلام و المسلمین عامری ادامه داد: اما اگر این نعمت ها را آدمی در راه کج مصرف کرد و از آنها طوری بهره برداری کرد که توکل به خدا و میل به رضای خدا نصیبش نشد، چشم، گوش، عقل، هوش، هوا، آب، قدرت و ثروت را طوری مصرف کرد که دوری از پیشگاه خدا نصیبش شد؛ تمام این اسباب و وسایل بلا و نقمت محسوب می شود و موجب محرومیت و هلاکت است.